.widget.ContactForm { display: none; }

"Ανάγνωση βιβλίων"

ΕΠΙΛΟΓΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΓΙΑ ΜΗΝΑ ΑΠΡΙΛΗ/ΜΑΗ




Παρατηρώντας τον πόνο των άλλων

Susan Sontag

Μετάφραση: Σεραφείμ Βελέντζας

Scripta, 2003

Στον ανά χείρας τόμο η Σούζαν Σόνταγκ εξετάζει σε βάθος την αλληλεπίδραση 
ανάμεσα στην "επικαιρότητα", την τέχνη και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβα-
νόμαστε τη σύγχρονη καταγραφή του πολέμου και της καταστροφής.
Αποδίδουμε με μεγάλη ευκολία στις εικόνες τη δύναμη να προκαλούν τη
διαμαρτυρία, να υποθάλπουν, αν όχι να γεννούν, τη βία ή να δημιουργούν
απάθεια: αυτές τις θέσεις ακριβώς αναψηλαφίζει η συγγραφέας, ακολουθώντας
την αρκετά μεγάλη ιστορία σχετικά με την αναπαράσταση του πόνου των άλλων
-από τους "Ολέθρους του πολέμου" του Γκόγια και τις φωτογραφικές μαρτυρίες
για τον αμερικανικό Εμφύλιο πόλεμο, τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο, το
λιντσάρισμα των Μαύρων στον αμερικανικό Νότο, τον ισπανικό Εμφύλιο,
τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης ώς τις σύγχρονες εικόνες που προ-
έρχονται από τη Βοσνία, τη Σιέρρα Λεόνε, τη Ρουάντα, το Ισραήλ και την
Παλαιστίνη, ή από τη Νέα Υόρκη, στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001.


Lettura di libri
















3 σχόλια:

ΝΙΚΗ ΧΑΛΚΙΑ είπε...

Μια είκονα χίλιες λέξεις λόγια που αντιπροσωπεύουν απόλυτα το βιβλίο της Susan Sontag.Όταν σε μία φωτογραφία αποτυπώνεται το μεγαλείο του πόνου, το μακελειό της ψυχής, η διαστροφή ενός πολέμου, η φρίκη της σύγκρουσης, υπάρχει άραγε απο ποιά πλευρά είσαι;H φωτογραφία ενός ακρωτηριασμένου παιδιού έχει στρατόπεδο;Άραγε πόσες φορές έχουμε τραβήξει και εμείς τη σκανδάλη με τη σιωπή μας;
Η Susan Sontag κατάφερε να αποτυπώσω και να κρατήσω το αρχείο των φωτογραφιών μέσα στο νού μου και στη ψυχή μου και να βάλω πολλά ερωτήματα για τη συμμετοχή μου, παρατηρώντας τον πόνο των άλλων!

ΔΕΣΠΟΙΝΑ είπε...

Χρόνια πολλά σε όλους!
Χρόνια χωρίς πολέμους,χωρίς μίσος και ολοσχερής καταστροφή!
Γιατί ο πόλεμος είναι η έσχατη ταπείνωση του ανθρώπινου είδους,σωματική,ψυχική,ηθική.Βλέματα θυμάτων του πολέμου και διαμελισμένα σώματα που τα αποθανατίζει ο φακός! Και εμείς θεατές αυτών των εικόνων,αμέτοχοι και ανήμποροι για οποιαδήποτε παρέμβαση.Σιωπηλοί,αδιάφοροι άλλωτε,ηδονοβλεψίες μερικές φορές,ήσυχοι στην ασφάλεια του σπιτιού μας και σκεπτόμενοι:"ευτυχώς είναι μακριά από εμάς". Όμως ο πόλεμος δεν κάνει διακρίσεις,γιατί κάποτε μπορεί να χτυπήσει και την πόρτα του δικού μας ασφαλούς σπιτιού και ΤΟΤΕ;

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ είπε...

Ο/Η KATEΡΙΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ είπε...

Ενδιαφερουσα η αναγνωστική εμπειρία του βιβλιου της Σούζαν Σόνταγκ <> Πως αντιλαμβανόμαστε την καταγραφή του πολέμου και της καταστροφής...τη δύναμη που έχουν οι εικόνες τη διαμαρτυρία, να υποθάλπουν τη βία ακόμα και την απάθεια...Σίγουρα μετά από μια φορτισμένη ανάγνωση μένεις με πολλά ερωτηματικά για τον ίδιο σου τον εαυτό.

22 Μαΐου 2011 3:09 μ.μ.

24 Μαΐου 2011 9:18 π.μ.