Νησί

Σαν ΄ρθει το καλοκαίρι,

να 'ρθω να σε συναντήσω.

Μες στην αλμύρα και την φουσκοθαλασσιά του χειμώνα

αλύπητα χτυπώντας την ακτή τα άγρια κύματα,

μα τώρα σαν σε χτυπούν οι ηλιαχτίδες,

με το θαλασσινό αγέρι,

την ηρεμία που βασιλεύει μέσα στο αλμυρό νερό,

καθώς τα τριζόνια και τα τζιτζικια θα χαλούν τον κόσμο

μες στο καταμεσήμερο....

εκεί θα ατενίζω ανέμελος, μες στις γλυκές τις σκέψεις,

τις μέρες μου...

Μες στο κατακαλόκαιρο,

να βλέπω τα κορίτσια να σεργιανάνε στις ακτές

και τα αγόρια να γελάνε σαν ακουμπήσουν άθελα,

των κοριτσιών τα θεϊκά κορμιά λουσμένα μες στον ήλιο.

Μες στην ψυχή μου ήταν γραφτό να μείνεις,

να περιμένω τη στιγμή που θα σε συναντήσω,

μες στο καλοκαίρι,

από άκρη σε άκρη να σε περπατήσω,

σε δρόμους γνώριμους, να σε διαβώ,

μέσα στον καταγάλανο ουρανό,

ξανά να σε γνωρίσω.

Νησί,

ήσουν μοναδικός προορισμός

της μοίρας μου γραμμένο,

πότε σε ακολουθώ,

πάντα με έχεις δεμένο

σαν πλοίο αγκυροβολώ

εκεί και περιμένω,

καλοκαιράκι, θα σε δω

και πάλι θα σε ερωτευτώ,

γιατί ήσουν κάτι το μοναδικό,

απ' τα όνειρα βγαλμένο.

Με έναν μοναδικό σκοπό,

κάθομαι και σε περιμένω....

Νησί του αιγαίου,

σε θωρώ,

μες στην κοσμοχαλασιά του Αυγούστου,

σαν τα μελίσσια τριγυρνούν

από παντού στον  κόσμο,

να σε πατήσουν, να σε δουν

να σε φωτογραφίσουν,

κι εγώ σαν έρθω να σε δω 

πίσω δεν θα κοιτάξω,

παρά θα μαγευτώ κι εγώ...

και δέσμιος θα μείνω

μαζι σου θα αγκαλιαστώ

κι εκεί θα μείνω.

Λίζα Τσακίρη



...γιατί η δημιουργία της γραφής ανήκει σε όλους!
Ευχαριστούμε για άλλη μια φορά τη φίλη μας Λίζα για το καλοκαιρινό
ποίημα που αφιέρωσε στη Λέσχη μας Lettura di libri